زندگینامه حاج اصغر رضوان پور
مصاحبه ای با حاج اصغر رضوانپور
مداحی‌های قدیمی دلچسب‌تر و مخلصانه‌تر بود
در خانواده مذهبی به دنیا آمده است. خانواده‌ای كه علاوه بر او دو مداح دیگر را نیز به اهل بیت تقدیم كرده است. مداحی را از روی نوارهای اساتید مداحی و موسیقی پله، پله آموخته، تا امروز كه خود استادی در عرصه مداحی آذری شده است. گفت‌و‌گوی زیر با اصغر رضوانپور نگاهی است به زندگی و فعالیت‌های او .
می‌گویند شما به سبك خاصی مداحی می‌كنید. در این شیوه چطور مداحی می‌كنید؟
اول از همه باید به این مساله اشاره داشته باشم كه طرفدار «اصولی» خواندن هستم. خواننده باید ردیف و آهنگ را بشناسد و بلد باشد. من سعی می‌كنم در اجراهایم سبك‌ها را با هم تلفیق كنم. از ماهور به شكسته‌فارس می‌روم یا از بیات ترك به شكسته‌ترك یا از افشار به عراقی. اما تقریبا همیشه اجراهایم را با سه‌گاه آغاز می‌كنم. بعضی مواقع هم به شعر نگاه می‌كنم تا ببینم باید در كدام دستگاه و با كدام آهنگ آن را اجرا كنم. سبك من همین است.
آواز را به شكل آكادمیك آموخته‌اید؟
نه. می‌شود گفت بیشتر تجربی بوده است. یعنی خودم از روی نوارهای مداحی اساتید، موسیقی كار می‌كردم. به خصوص از روی نوارهای استاد موذن‌زاده، استاد سدیر و استاد شجریان.
مداحی مداحان امروزی را می‌پسندید؟
دستگاه سیدالشهدا همه عالی است. شب‌ها خیابان‌ها قیامت می‌شود، ولی در عین حال نمی‌توان این مساله را نیز كتمان كرد كه مداحی‌های امروز با گذشته تفاوت‌های آشكاری دارد. مداحان قدیمی روی اصول و قواعد می‌خواندند. اما امروز مداحان به سبك‌هایی می‌خوانند و شعر‌هایی را انتخاب می‌كنند كه واقعا گوش را می‌آزارد. امروز ردیف‌ها با گذشته فرق كرده است. نوحه‌خوان‌ها مثل شاعران نوحه می‌خوانند. روی همین اصل به نظرم مداحی‌های قدیمی بهتر و دلچسب‌تر و مخلصانه‌تر بود.
حاج آقا رضوانپور با كدام‌یك از مداحان سرشناس آذری یا فارسی ارتباط دارد؟
با اكثر مداحان قدیمی و نام‌آشنای پایتخت آشنا و دوست هستم. از حاج سلیم موذن‌زاده تا حاج باقر تمدن و حاج اكبر صادقی و…
خودتان كدام‌یك از آثارتان را بیشتر می‌پسندید؟
همان‌طور كه برای یك پدر هیچ یك از فرزندانش با هم تفاوتی ندارند، برای یك مداح هم هیچ یك از آثارش با هم تفاوتی نمی‌كنند. من همه آثارم را دوست دارم. این لطفی بوده كه خدا به من داشته و شكرگزارش هستم. من معمولا در شب ولادت امام حسن(ع) در مسجد صاحب‌الزمان(عج) (واقع در خزانه بخارایی) مولودی می‌خوانم. یك سال، مسوول هیات برای من تعریف می‌كرد كه وقتی شما در حال مولودی‌خوانی بودید، یكی از جوانان شرور محله سراسیمه وارد مسجد شد و گفت: چه كسی دارد می‌خواند؟ گفتیم: اصغر بلبل. این طور كه مسوول هیات می‌گفت، آن جوان چنان تحت‌تاثیر قرار گرفته بود كه از آن پس سربه‌راه شد و شرارت را كنار گذاشت. برای همین است كه می‌گویم این صدا یك موهبت خدادادی است.